Drzewa i krzewy iglaste obecne są prawie we wszystkich ogrodach. Te atrakcyjne zimozielone rośliny mają bardzo wielu miłośników. Zyskały popularność dzięki szerokiej gamie zastosowania, różnorodnej ciekawej formie i barwie, oraz łatwej uprawie. W handlu pojawiają się wciąż nowe i bardziej wyszukane odmiany, a oferta drzew i krzewów iglastych z roku na rok jest coraz większa.
Zastosowanie
Jedną z cennych zalet iglaków jest to, że mają szerokie zastosowanie. Piękne i niepowtarzalne okazy możemy sadzić pojedynczo jako solitery. Będą one skupiały na sobie uwagę pod warunkiem, że znajdziemy im odpowiednie miejsce w ogrodzie. Inne iglaki stosujemy w nasadzeniach grupowych, możemy łączyć je praktycznie ze wszystkimi roślinami. Mogą pełnić tło op. Dla roślin cebulowych. Krzewy niski o rozłożystych pędach używa się jako rośliny okrywowe. Świetnie nadają się do pokrywania skarp, ogródków skalnych oraz jako ,,plamy kolorystyczne” w kompozycjach. Drzewa i krzewy iglaste to również doskonałe materiały na żywopłot. Odmiany, które znoszą silne wiatry, słońce, suchą glebę i cięcie świetnie się do tego nadają. Różnorodność rośli iglastych pozwala na stworzenie ciekawych i barwnych żywopłotów. Coraz częściej iglaki stosuje się do ozdobienia balkonów i tarasów. W tym celu sadzi się je w pojemnikach. Takie nasadzenia są bardzo praktyczne, a przy umiejętnym łączeniu roślin i prawidłowej pielęgnacji możemy mieć piękną całoroczną kompozycję. Te formy wykorzystania iglaków jest szczególnie przydatne, gdy nie posiadamy dużego ogrodu, bądź otacza nas ,,beton”
Sadzenie
Rośliny w pojemnikach możemy sadzić prawie przez cały sezon wegetatywny (wykluczamy okres zimowy i suszy).
Drzewka balotowane i z ,,nagimi korzeniami” sadzi się wczesną wiosną lub jesienią w okresie ich spoczynku.
Drzewa i krzewy iglaste należy posadzić od razu po zakupieniu. Jeżeli nie możemy roślin posadzić od razu to drzewka z ,,gołymi korzeniami” musimy zadołować w zacisznym miejscu i regularnie podlewać. Natomiast rośliny pojemnikowe i balotowe możemy przechowywać do paru tygodni. Przed posadzeniem roślin trzeba odpowiednio przygotować miejsce do tego przeznaczone. W pierwszej kolejności usuwamy chwasty a następnie wykopujemy dół, który powinien by około dwukrotnie większy niż bryła korzenia rośliny. Wskazane jest dodanie ziemi kompostowej lub ziemi ogrodniczej i wymieszanie z ziemią macierzystą. Gdy gleba jest uboga można dodać do dołka małą dawkę nawozu do roślin iglastych np. o spowolnionym działaniu. Nawożenie takie nie jest wskazane na glebach zasobnych.
Sadząc rośliny musimy uważać, aby nie uszkodzić systemu korzeniowego. Rośliny pojemnikowe warto przed posadzeniem zanurzyć w wodzie na kilka minut, a następnie delikatnie je wyjąc. Jeżeli roślina jest mocno usadowiona w pojemniku to lepiej ten pojemnik po prostu rozciąć.
Rośliny balotowane bryłę korzeniową mają zabezpieczoną workiem jutowym lub siatką. Trzeba uważać, aby nie uszkodzić tej bryły, ponieważ może to wpłynąć bardzo nie korzystnie na roślinę. Podczas sadzenia materiały chroniące korzenie pozostawiamy na bryle.
Rośliny z odsłoniętymi korzeniami przed posadzeniem zawsze powinniśmy zamoczyć na kilka godzin w wodzie.
Drzewko sadzimy na takiej głębokości na jakiej rosło- szyjka korzeniowa powinna być na równi z powierzchnią gleby. Korzenie rozkładamy na boki i tak by swobodnie zwisały ku dołowi. Gdy są zbyt długie, bądź przerośnięte to przycinamy je. Dołek stopniowo zasypujemy i ubijamy ziemię dookoła rośliny. Gdy roślina była z pojemnika lub balotowana to ziemię ubijamy mocniej na zewnątrz bryły korzeniowej. Prawidłowe ubicie gleby ułatwia podsiąkanie wody i zapobiega nadmiernemu osiadaniu rośliny po posadzeniu. Po zasypaniu dołka roślinę obficie podlewamy. Aby woda zatrzymała się w pobliżu drzewka można ukształtować ziemią misę. Glebę wokół drzewka warto również wyściółkować, ogranicza ona rozwój chwastów oraz warstwę prze kompostowanej kory lub trociny.
Zabiegi pielęgnacyjne
1. Nawadnianie
Większość iglaków ma średnie wymagania wodne. Częstotliwość podlewania zależy od gatunku i warunków atmosferycznych.
Iglaki to bardzo duża grupa roślin, która różni się między innymi sposobem zakorzenienia się. Jedne korzenią się płytko (żywotniki), a drugie głęboko (sosna). Te płytko korzeniące wymagają większej opieki zwłaszcza w okresie suszy. Najlepiej podlewać rośliny w godzinach wieczornych i porannych. Musimy zachować ostrożność podczas podlewania, gdyż zbyt wilgotne podłoże może spowodować gnicie roślin. Pamiętajmy o podlewaniu roślin przed nadejściem mrozów- chroni to roślinę przed przesuszeniem.
2. Odchwaszczanie
Chwasty to konkurencja ,,podbierająca” składniki pokarmowe i wodę. Usuwamy je ręcznie, bądź w uzasadnionych przypadkach środkami chemicznymi. Uważajmy podczas odchwaszczania na system korzeniowy roślin. Dobrym sposobem na chwasty i zatrzymywanie wody w glebie jest ściółkowanie. Warstwa składa się z kory lub trocin. Warstwa ściółkująca powinna być co jakiś czas odświeżana. Warto pod warstwę kory czy żwir u zastosować matę szkółkarską lub czarną włókninę, która na dobre uniemożliwia wzrost chwastów.
3. Nawożenie
Nawożenie jest bardzo istotne zwłaszcza przez kilka pierwszych lat po posadzeniu roślin iglastych. Pierwsza dawka nawozu powinna wynosić około połowy zaleconej. Dopiero w następnych latach ilość nawozu można zwiększyć. Nawożenie organiczne i mineralne rozpoczynamy wiosną i kończymy w czerwcu. Nawożenie zwłaszcza (azotem) przeprowadzone w późniejszym terminie przedłuża okres wegetacji, a skutkiem jest gorsze przystosowanie się do zimy. Dobrym nawozem jest rozłożony kompost lub obornik, który dawkujemy co 3- 4 lata. Nawozy wieloskładnikowe: azofoska, fructus, czy polifoskę stosujemy w 3 lub 4dawkachw odstępach miesięcznych. Bardzo dobre są nawozy o spowolnionym działaniu, które stosuje się jednorazowo wczesna wiosną (IV).Dla młodych roślin 10g nawozu wystarcza na cały okres wegetacji. Nawóz umieszczamy w otworach wykonanych blisko rośliny.
4. Cięcie
Pierwsze cięcie iglaków wykonuje się wiosną. Usuwamy wtedy pędy uszkodzone przez mróz, śnieg i wiatr. Przycinamy także gałęzie, które nadmiernie się rozrosły. W przypadku żywopłotów cięcie odbywa się wczesną wiosną i polega na przycięciu wierzchołka roślin i jeżeli to konieczne wykonuje się cięcie sanitarne. Kolejne cięcie wykonuje się w okresie lata i formuje się rośliny do oczekiwanych kształtów. Iglaki dzieli się na lepiej i gorzej znoszące cięcie. Sosny, świerki i jodły zaliczane są do drzew, które cięcie mogą znosić gorzej. Natomiast krzewy: cisy, cyprysiki, jałowce i żywotniki cięcie znoszą bardzo dobrze.
5. Ochrona roślin przed zimą
Okres zimowy to trudny moment dla roślin. Wiele z nich narażonych jest na przemarznięcie lub przesuszenie.
Na zimę zabezpieczamy szczególnie rośliny nowo posadzone i te które rosną w wietrznych miejscach. Rośliny iglaste możemy okryć papierem falistym lub agrowłókniną. Iglaki w czasie mrozów nie przemarzają, a schną z powodu braku wody. Zimą szczególnie w słoneczne dni tracą bardzo dużo wody przez transpiracje i nie mogą jaj uzupełnić, bo powierzchniowe warstwy gleby są zamarznięte. W czasie zimy należy pamiętać o usuwaniu śniegu tzw. czep, które doprowadzają do rozłamywania się iglaków. Ważne jest również obwiązywanie gałęzi, które chroni przed zniekształceniami powodowanymi przez śnieg i wiatr.
6. Ochrona przed szkodnikami i chorobami
Jedną skuteczną ochroną przed szkodnikami i chorobami jest nie dopuszczenie do pojawienia się ich na roślinie. Nie jest to wcale łatwe, ale trzeba obserwować swoje rośliny i często profilaktycznie zapobiegać przed ich wystąpienie. Gdy kupujemy rośliny uważnie się im przyjrzyjmy czy nie są porażone przez choroby i szkodniki. Wykonujemy też prawidłowo zabiegi pielęgnacyjne.
Drzewa i krzewy iglaste najczęściej atakowane są przez choroby grzybowe. Właściwa pielęgnacja czyli: zasilanie roślin nawozami, ściółkowanie ziemi korą oraz usuwanie porażonych części powinno zapobiegać powstawaniu tych chorób. Jeżeli jednak pomimo naszych starań pojawiają się choroby to niezbędne jest zastosowanie środków chemicznych- fungicydów. Trzeba pamiętać, że jeden oprysk zwykle nie wystarcza, konieczne jest powtarzanie tego zabiegu i stosowanie preparatów zamiennych. Oczywiście ilość zabiegów zależy od stopnia porażenia rośliny.
Obecność szkodników na iglakach sygnalizowane jest przez pojawienie się workowych wydzielin często przypominających drobne kłaczki waty u nasady igieł, bądź owalnych wypukłych tarczek. Roślina nadmiernie żółknie, opadają jaj igły i dochodzi do zahamowania wzrostu. Porażone części roślin należy wyciąć i spalić, a następnie wykonać oprysk chemiczny, który powinien zniszczyć formy przetrwalnikowe szkodników.
Właścicielem sklepu jest: 